Wij als gezin vinden het belangrijk om verhaaltjes voor de lezen, het is bewezen dat je zo de hersens van jonge kinderen bevordert zodat ze makkelijker vaardigheden ontwikkelen op taal en emotioneel gebied. Maar ook wordt de fantasie gestimuleerd door je kindje regelmatig voor te lezen. Door de verhaaltjes leren kinderen namelijk zich een voorstelling te maken van dingen die ze in het echt nog nooit hebben gezien of zelf (nog) niet hebben meegemaakt. En daarnaast versterkt ook de band tussen ouder. Het is bij ons een gezellige afsluiter van de dag, of juist een relaxt momentje van ons samen. Dit doen wij dus iedere dag. Even tot rust komen, knuffelend op mijn schoot. Zelf zijn wij ook boeken verslinders en ik merk dat als er een boekje op de grond ligt, Luca daar meteen naar toe kruipt en doorheen gaat bladeren, gaat voelen en bekijken.
Luca wordt steeds ouder en zijn wereld steeds groter. Hij maakt nieuwe stappen, beseft meer, heeft nieuwe vaardigheden ontdekt en dat zie je steeds meer terug. Zo weet hij precies welk boekje hij voorgelezen wilt krijgen of welke hij wilt zien. Dikkie Dik! Roept hij dan. En hij wijst vrolijk naar de gekleurde boekjes terwijl die zijn Dikkie Dik knuffel stevig in zijn kleine handjes beet heeft. Bij elke bladzijde voelt hij even over de oranje kater die elke keer een nieuw avontuur beleefd.
Mijn hart ontploft als ik hem zo zie en ik denk ook terug aan vroeger, toen mijn ouders nog aan bed, de mooiste verhalen voorlazen. Veel voor de televisie zitten we niet, alleen ‘s morgens mag Luca even naar Dikkie Dik kijken. Ze hebben sinds kort een nieuw YouTube kanaal, waar je alle verhaaltjes makkelijk onder elkaar kan vinden. Wanneer ik zijn boterham smeer met pindakaas hoor ik de liefste geluidjes uit de woonkamer. Op zijn manier praat hij met zijn oranje vriend, danst hij mee op het ritme en lacht hij volop. Heerlijk die fantasie en wat fijn, kind zijn.
